Narooma en Eden

Dag 31 al weer. Een reisdag langs allerlei plaatsjes met mooie namen. Gerringong, Culburra, Sussex Inlet, Ulladulla (wil je toch gewoon gaan wonen vanwege de naam) Batemans Bay, Tuross Head en Narooma. Na Hunter Valley is het landschap weer aan het veranderd. Glooiende weides met veel koeien aan de ene kant en de oceaan met veel grote inhammen aan de andere kant. The south east coast, Where the cows meet the ocean. Langs de `snelweg` die in onze ogen meer op de route national van Frankrijk lijkt wordt er van alles verkocht. Lokale honing, fruit, groente en verse melkproducten. Zie je het voor je; Greg die probeert met 110 km per uur de heuvels op te komen met onze camper van 4000 kilo en ik maar roepen ``stop hier eens, kijk nou wat een schattig stalletje. Zullen we wat honing kopen of een doos mango`s`` Om dan te voorkomen dat de rit van 200 km ook 5 uur gaat duren stopt Greg niet en zit ik een beetje beteuterd uit het raam te kijken naar ``al die leuke stalletjes``                                                                                                     Eind punt voor de komende 3 nachten is Narooma. Er is een golfbaan aan zee daar moet Greg dus wel gaan spelen. We hebben de lokale piloot gebeld en een watervliegtuig geregeld. Dat is gaaf hoor, opstijgen vanaf de rivier en dan vanuit de lucht zicht hebben op de hele kust en eiland Montague. Walvissen en zeeleeuwen gezien. De landing was ook heel gaaf over de brug, dan een snelle daling en landen op de rivier. Dat kan weer van onze bucketlist af. Op het eiland Montague, dat zo`n 9 km van de kust ligt, komen elke dag, eind van de middag, pinguïns aan land. Die zijn we ook gaan bekijken. We zijn met een boot, eind van de middag, de zee op gegaan richting het eiland Montague. Tijdens de tocht waren alle ogen gericht op zee. Want misschien, ja daar walvissen! We hebben geprobeerd een ``hashtag`` te vinden voor wat we toen zagen. Walvissen die uit het water springen een paar meter bij de boot vandaag. Grote, prachtige beesten. Zo indrukwekkend. Wat is de natuur mooi. We kwamen ogen te kort want in de hekgolf van de boot zwommen de dolfijnen mee en verderop zwommen zeeleeuwen rond het eiland. #nietmeteenhastagtebeschrijven. Bij zonsondergang kwamen de pinguïns aan land. Kleintjes, met hun buik vol voedsel voor hun jongen in het nest. Ook op het eiland een grote kolonie meeuwen, maar dan echt een grote kolonie. Enigszins geïrriteerd door ons als indringers op het eiland maakten ze af en toe een duik recht op ons af. De avond afgesloten met een prachtige sterrenhemel te zien vanaf de boot terug naar het vasteland.

Dag 34 richting Merimbula. De camping lag aan het strand maar vol in de wind. We zijn doorgereden naar Eden. Rondom Eden staat alles in het teken van walvissen en de oester- en mosselkwekerij. De camper stond op een prachtige camping bij het strand maar voor de rest was het een saai dorpje. Zo eentje waar ze nog VHS video banden verkopen en waar je denkt vanwege het bord op de winkel een gegrilde kip te kunnen kopen maar dan een groothandel voor kippenvoer binnen stapt!? In Eden gegolft en heerlijk in de zee gezwommen (sta je daar met je voetjes in zee, zie je zo maar weer een walvis in de verte omhoog komen) De laatste avond in Eden niet gekookt maar naar de haven gereden. Buiten heel veel vissers bootjes niks te doen maar wel een klein restaurant. Wat hadden ze daar heerlijke oesters en mosselen! Zo werd het toch weer een hele mooie avond. Eden, 27 graden, aan de haven de meest verse en lekkere oesters en mosselen ooit gegeten. Natuurlijk met een glas Nieuw Zeelandse wijn om te proosten op dat grote, fantastische land Australië. ``en we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet``

Groetjes Eef&Greg